Een dringende oproep zich te verzetten tegen het verraad en de afbraak van het Westen, bloem van de christelijke beschaving
De drievoudige crisis van COVID-19, maatschappelijke onrust en economische rampspoed, brengt nu het Westen op zijn geestelijke en materiële fundamenten aan het wankelen en zelfs de hele wereld.
Dit is geen gewone crisis, want zij zet onze beproefde zekerheden onder druk, verandert ons dagelijks leven en beperkt de vrijheid van de Kerk. In het licht van deze crisis zijn velen verbijsterd en vragen zich af wat er mis is gegaan. Waar gaat het Westen naartoe? Is het mogelijk de naderende chaos te vermijden?
Te midden van dit grote gevaar voor het Westen bieden Civitas Christiana en haar autonome zusterorganisaties op vijf continenten, bestaande uit lekenkatholieken die de christelijke beschaving lang hebben verdedigd tegen de dwalingen van het communisme en het socialisme, hun analyse van het gevaar aan en hun boodschap van hoopvol herstel.
- De huidige situatie
De huidige crisis manifesteert zich op verschillende manieren. Ze laten echter allemaal een gerichtheid op één doel zien die erop uit is de overgebleven structuren van de westerse christelijke beschaving te vernietigen. We zouden ze kunnen onderverdelen in drie grote categorieën.
1. Een gezondheidscrisis die alle aspecten van het leven beïnvloedt
De wereld heeft te maken met een virusepidemie waarvan de oorsprong en de verspreiding verdacht in de richting van China wijzen. Dit virus heeft vooral de christelijke landen van Europa en Amerika getroffen, zowel wat betreft de ernstige gezondheidsrisico's als de ingrijpende economische, sociale en psychologische gevolgen van de draconische maatregelen voor de gezondheid en de lockdown maatregelen.
Het zogenaamde ‘nieuwe normaal’ beïnvloedt ook het leven van honderden miljoenen mensen doordat het de bewegingsvrijheid beperkt, het werk en het onderwijs onderbreekt, bijeenkomsten en culturele evenementen verbiedt of beperkt en ten slotte de toegang tot de zondagsmis en de sacramenten beperkt.
Mensen moeten wennen aan een wereld van verdriet, isolement en subconsumentisme die wordt beheerst door technocraten, en die denken doet aan de dystopische nachtmerrie in de roman van George Orwell 1984.
2. De pandemie legde structurele zwakheden in onze geglobaliseerde wereld bloot
Met enorme politieke, sociale, culturele en psychologische gevolgen klopt een ernstige economische crisis op de deur. Analisten van wereldklasse voorspellen dat die veel erger zal zijn dan de Grote Depressie die in 1929 begon.
De pandemie heeft de monumentale economische afhankelijkheid van het Westen blootgelegd - de rotte vrucht van de roekeloze uitbesteding van zijn productiebasis, vooral aan China.
Het resultaat is een grote politieke zwakte in het Westen. Het vindt zichzelf sterk gedegradeerd terug in een "multipolaire" wereld, waarin het communistische China de rol van een draak op zich neemt. Veel auteurs hekelen de geleidelijke en onvermijdelijke achteruitgang van de politieke, militaire en diplomatieke macht van het Westen op het internationale toneel. De wereld, zoals we die kenden, lijkt op een einde te lopen.
3. Onrust verzwakt het Westen verder
Het Westen wordt verzwakt door haarden van onrust die wereldwijd tegelijk zijn opgelaaid, alsof ze door een gemeenschappelijke aansturing zijn ontbrand. Deze haarden zijn onder andere:
a) Een geïmporteerd kwaad is ongecontroleerde immigratie, die de vorming van buitenlandse enclaves binnen de naties bevordert. Veel nieuwkomers (vooral moslimmigranten) weigeren integratie en assimilatie, waardoor een de facto intern separatisme ontstaat. Dit verandert het Westen in een multi-etnische, multireligieuze en multiculturele "open ruimte" zonder gemeenschappelijke identiteit of doel.
b) Een ander aandachtspunt is de opkomst van identiteitspolitiek en linkse ideologieën die alle overblijfselen en structuren van het christelijke verleden willen wegvagen - deze idealen van sociale "deconstructie" richten zich op de kapitalistische burgerlijke maatschappij. Veel linksen hebben gebruik gemaakt van raciale en culturele verschillen om de klassenstrijd te bevorderen door middel van straatgeweld en stedelijke vernietiging. De rellen die door de Black Lives Matter-beweging in de Verenigde Staten worden gepromoot, zijn daar een typisch voorbeeld van.
Een gevolg van de onrust is dat die leidt tot een radicalisme dat, met hulp van de media, de zwijgende meerderheid angst inboezemt en verlamt. In landen waar de meerderheid reageert, leidt de daaruit voortvloeiende ideologische polarisatie tot een verlamming van de democratische instellingen, en veel stemmen noemen zelfs het risico van een burgeroorlog.
II. De westerse mens in het gezicht van dit beeld
Het Westen is niet voorbereid op deze drievoudige crisis. Zijn fundamenten worden uitgehold door de verschrikkelijke structurele zwakte van een massale culturele revolutie, zoals die bijvoorbeeld blijkt uit de crisis in het gezin, uit de cultuur van de dood die door abortus wordt vertegenwoordigd, en uit een agressieve LGBT-ideologie die zich in de hele samenleving opdringt, zelfs aan onschuldige kinderen.
Bovenal is het Westen verzwakt door een spirituele crisis. Onnoemelijke aantallen mensen geven het geloof op en leven zonder God of diens wet, en zoeken niet langer naar Gods genade en het sacramentele leven. Onze morele decadentie heeft ons verzwakt en we zijn onze christelijke wortels vergeten.
Zonder geestelijke en sociale steun is de reactie van veel mensen op onze drievoudige crisis ongeloof en geschoktheid. Veel psychologen noemen het een "collectief trauma". Krachtig, solide, technologisch perfect, en zelfverzekerd, schudt onze wereld op zijn grondvesten door een nieuw coronavirus.
In een paar maanden tijd zijn, samen met de westerse economie, veel zekerheden ingestort. Deze zekerheden hadden het optimisme van de massa’s eindeloos aangevuurd. Vandaag de dag heeft de crisis het vertrouwen in de media, de wetenschap, de politieke autoriteiten en zelfs in religieuze leiders uitgehold.
Optimisme, het kenmerk van onze tijd, verdwijnt. Het optimisme dat twee wereldoorlogen niet aan het wankelen konden brengen, sterft weg en leidt tot een groeiende angst voor de toekomst.
Binnen deze context van angst beginnen velen de grondslagen van het Westen in twijfel te trekken. Ze vragen: Wat is er misgegaan? Is er een oplossing? Is er een licht dat ons kan leiden tijdens deze storm, dat ons troost en het vertrouwen in de toekomst herstelt?
Deze vragen dragen het zaad van spijt in zich en een zwak verlangen naar de verlaten weg van de deugd.
III. Een immense spirituele verweesdheid
Te midden van de crisis zouden we er goed aan doen om terug te keren naar de bron van de christelijke cultuur om de spirituele waarden die ons gemaakt hebben te herontdekken. Uit deze geestelijke bron komen de christelijke orde, instellingen en genaden voort die ons uit de huidige drievoudige crisis zullen leiden. Alleen een dergelijke terugkeer van verloren zonen naar het huis van de Vader kan de samenleving herstellen op de schaal en in de reikwijdte die zij nodig heeft.
Ons onvermogen om de drievoudige crisis aan te pakken komt echter voort uit het feit dat een parallelle crisis binnen de Kerk onze zekerheden, principes en waarden ondermijnt. Deze geestelijke crisis is veel destructiever, omdat zij ons de middelen ontneemt die ons helpen om oplossingen te vinden.
In dit kritieke uur van het christendom zijn gelovigen gewoon op vanzelfsprekende wijze hun blik op de Zetel van Petrus te richten, de hoogste autoriteit van de katholieke Kerk, voor een woord van troost en leiderschap. In plaats van het bolwerk van het Westen te zijn, lijkt de Heilige Stoel echter onverschillig tegenover zijn lot te staan. Soms lijkt hij zelfs degenen die het Westen aanvallen met een ongekende intensiteit te bevoordelen. De immense spirituele verweesdheid van het Westen is het verschrikkelijkste aspect van de huidige situatie.
Kijk naar deze recente feiten (onder de vele die je zou kunnen opsommen) die de fundamenten van het geloof ondermijnen:
1. Terwijl de Catechismus van de Katholieke Kerk herhaalde dat homoseksuele handelingen "in strijd zijn met het natuurrecht" en "in geen geval kunnen worden goedgekeurd" (nr. 2357), en een latere verklaring van het Vaticaan van 2003 "de wettelijke erkenning van homoseksuele verbintenissen" veroordeelt, stelt een onlangs vrijgegeven verklaring van paus Franciscus dat "homoseksuele mensen recht hebben op het hebben van een gezin. . . . We moeten een wet op burgerlijke verbintenissen aannemen. Zo zullen ze wettelijk worden gedekt."
2. Met het oog op de opbouw van een multipolaire "nieuwe wereld" heeft Paus Franciscus Fratelli Tutti gelanceerd, een encycliek die vanuit religieus oogpunt de katholieke Kerk en de Heilige Schrift op één lijn stelt met andere religies en de geschriften die hen funderen. In naam van een universele naturalistische broederschap en de bijbehorende "sociale vriendschap" biedt Fratelli Tutti de leerstellige en psychologische grondslagen voor een "open wereld" zonder principes of grenzen, zonder welomschreven religie, waarin middelen voor iedereen gelijkelijk beschikbaar zijn en waarin conflicten door middel van "dialoog" moeten worden opgelost.
3. De encycliek begunstigt de ongecontroleerde invasie van migranten in het Westen (in het geval van Europa betekent dit vooral moslims). Het roept op tot onderwerping van landen aan internationale organisaties zoals de Verenigde Naties, die dan de wereldwijde problemen, met name op het gebied van klimaat en milieu zouden oplossen.
4. Bovendien, en in weerwil van de sociale leer van de Kerk, beperkt Fratelli Tutti het privé-eigendom en de vrijemarkteconomie zo sterk dat de encycliek praktisch de morele rechtmatigheid van deze twee fundamenten van de westerse economie ontkent. Andere punten van de encycliek heeft Paus Franciscus gedurende zijn hele pontificaat herhaald en hij staat vermoedelijk op het punt die te herhalen in het Global Compact on Education and Economy of Francesco. Bijvoorbeeld, "duurzame ontgroening", CO2-vrije energiebesparing (dat wil zeggen, pauperisme als de standaard voor consumptie), en het gemeenschappelijk eigendom en beheer dat linkse volksbewegingen beoefenen.
5. Hieraan moeten de tribalistische horizonten worden toegevoegd die worden voorgesteld in de encycliek Laudato Si' en de apostolische exhortatie Querida Amazonia, die de tribale levenswijze als een model van duurzaam leven en gemeenschap voorstellen. Om maar te zwijgen van de ijzingwekkende daden van Pachamama-aanbidding in het Vaticaan. Beide bevestigen op tragische wijze de voorspellingen van Prof. Plinio Corrêa de Oliveira over pauperistische en tribalistische tendensen in de Kerk, die hij in het derde deel van zijn boek Revolutie en Contrarevolutie uit 1976 en in zijn werk Indian Tribalism uit 1977 heeft gedaan: Het communistisch-missionaire ideaal voor Brazilië in de eenentwintigste eeuw.
6. De passiviteit van de hiërarchie tijdens de coronacrisis was duidelijk toen veel religieuze autoriteiten verder gingen dan de politieke, de viering van H. Missen verboden en de communie in de hand verplicht stelden. Voor het eerst in de geschiedenis vierde de katholieke geestelijkheid Pasen zonder gelovigen. Velen van dezen keren niet naar de Kerk terug, wat een toch al groeiende afval in de hand werkt.
IV. Is er een recht om een paus te weerstaan die het christelijke Westen in de steek laat?
De katholieke Kerk is universeel. Haar naam zegt het. Haar missie is het om alle volken te dopen en hun te leren om te doen wat Christus heeft bevolen (zie Matt. 28,19-20). In die zin identificeert zij zich niet met dit of dat geografische gebied, etniciteit of cultuur. Maar gedurende deze tweeduizend jaar is de westerse christelijke beschaving de meest zichtbare en blijvende vrucht van het apostolaat van de Kerk geweest. Haar heiligheid, evangelische geest, filosofische en theologische diepgang, ziekenhuizen, universiteiten, werken van naastenliefde, economische kracht en bloeiende effecten in de kunsten en wetenschappen hebben Paus Leo XIII ertoe gebracht te schrijven: "Er was een tijd dat de filosofie van het Evangelie de staten regeerde" (encycliek Immortale Dei, nr. 28).
Tot aan paus Franciscus erkenden de soevereine pausen de westerse christelijke beschaving als de eerstgeboren dochter van de Kerk en probeerden deze te verdedigen. Wat een onnatuurlijke Moeder zou de Kerk zijn als ze, in een situatie waarin dit oudste kind het gevaar loopt te sterven, haar de rug zou toekeren of, erger nog, haar vijanden zou helpen deze eerstgeborene aan te vallen totdat ze de geest geeft! De Kerk zou zich gedragen als een valse herder die de kudde overlevert aan de vraatzuchtige wolven die haar willen verslinden. Dit is echter wel de houding die veel van onze hoogste kerkelijke autoriteiten aan de dag leggen.
Tegenover dit apocalyptische scenario staat een indringende vraag die zich in de ziel van talloze katholieken opdringt: Is het geoorloofd om te reageren en met trots de christelijke beschaving, haar religieuze en wereldlijke tradities te verdedigen, zelfs als dit betekent dat men zich tegen bepaalde richtlijnen van deze hoge autoriteiten moet verzetten? Is het geoorloofd zich te verzetten, in de mate die het kerkelijk recht toestaat, tegen het beleid van paus Franciscus dat een bedreiging vormt voor de integriteit, de veiligheid en de culturele identiteit van het Westen?
We zijn niet bang om deze houding van verzet aan te nemen, omdat de morele rechtmatigheid ervan impliciet werd erkend door het stilzwijgen van paus Paulus VI en tal van andere kerkelijke autoriteiten bij de verklaring van TFP over het ontspanningspolitiek van het Vaticaan, de détente met de communistische regimes. Het document uit 1974, geschreven door Prof. Plinio Corrêa de Oliveira, werd door alle toenmalige TFP's ondertekend en gepubliceerd. Daarin lezen we:
In deze kinderlijke daad zeggen we tegen de Herder der Herders: Onze ziel is de uwe, ons leven is het uwe. Beveel ons te doen wat u wilt. Beveel ons alleen niet om niets te doen in het aanzicht van de aanvallende Rode Wolf. Hiertegen is ons geweten gekant.
Ja, Heilige Vader, de heilige Petrus leert ons dat het noodzakelijk is "God meer te gehoorzamen dan de mensen" (Handelingen 5,29). U wordt bijgestaan en ondersteund door de Heilige Geest - onder de voorwaarden die Vaticanum I heeft vastgesteld - door het voorrecht van de onfeilbaarheid. Maar dit betekent niet dat in bepaalde zaken of omstandigheden de zwakheid waaraan alle mensen onderworpen zijn uw gedrag niet kan beïnvloeden en zelfs bepalen. Een van deze gebieden waar uw handelen aan dwaling onderhevig is - wellicht bij uitstek - is de diplomatie. En dit is precies waar uw beleid van détente met de communistische regeringen zich bevindt.
Wat moeten we dan doen? De grenzen van deze verklaring laten ons niet toe om alle Kerkvaders, -Leraren, moralisten en canonisten op te sommen - velen van hen zijn tot de eer van het altaar verheven - die de legitimiteit van het verzet hebben bevestigd. Dit soort verzet is geen scheiding, geen opstand, geen bitterheid, geen oneerbiedigheid. Integendeel, het is trouw, het is vereniging, het is liefde, het is onderwerping.
V. Weerstand
Weerstand bieden betekent dat we katholieken zullen aanmoedigen om hun liefde voor de westerse christelijke beschaving en hun bereidheid om de overblijfselen en de cultuur ervan te verdedigen, te herbevestigen. Bovendien zullen we het herstel daarvan met meer schittering en soliditeit bevorderen, zodat het Westen het wereldleiderschap terugkrijgt dat het verdient, niet omdat het westers is, maar omdat het katholiek is. De westerse christelijke beschaving bouwt voort op een verleden van twee millennia en het feit dat ze Rome, de Stoel van Petrus, als centrum heeft.
Weerstand bieden betekent westerse leiders en volkeren uitnodigen om de diepe oorzaken van hun verval te bestuderen, zoals die geanalyseerd zijn in het meesterwerk van Prof. Plinio Corrêa de Oliveira, Revolutie en Contrarevolutie, en de remedies toepassen die dit boek voorstelt om het Westen uit deze existentiële crisis te bevrijden.
Weerstand bieden betekent dat de ondergang van het Westen geen uitgemaakte zaak is, want in datzelfde boek worden wij door de overleden Braziliaanse katholieke leider herinnerd: "Wanneer de mensen besluiten samen te werken met de genade van God, worden de wonderen van de geschiedenis bewerkt: de bekering van het Romeinse Rijk; de vorming van de Middeleeuwen; de herovering van Spanje, beginnend bij Covadonga; alle gebeurtenissen die het gevolg zijn van de grote opstandingen van de ziel waar ook volkeren toe in staat zijn. Deze opstandingen zijn onoverwinnelijk, want niets kan een volk verslaan dat deugdzaam is en werkelijk van God houdt".
Weerstand bieden betekent dat we met respect onze analyse en ons oordeel publiceren in situaties als bij de encycliek Fratelli Tutti of bij de steun van paus Franciscus voor de wettelijke erkenning van homoseksuele verbintenissen - een doodsteek voor wat van de westerse christelijke beschaving nog over is.
Weerstand bieden betekent de gevaarlijke tegenstelling aanklagen tussen de voorkeursbehandeling die de Heilige Stoel aan het Rode China toekent (zonder het communistische regime ervan te veroordelen) en anderzijds de minachting van paus Franciscus voor de grootse landen van Europa en Amerika, omdat hij hun soevereiniteit en economisch systeem, gebaseerd op vrij ondernemerschap en privé-eigendom, genadeloos ondermijnt. Dit systeem is echter in grote lijnen in overeenstemming met het natuurrecht, de Tien Geboden en de leer van de pausen gedurende twee millennia, zoals het Hoogste Leergezag van Onze Heilige Moeder de Kerk die tot uitdrukking brengt.
Weerstand bieden betekent met ontembaar vertrouwen verkondigen dat boven de geestelijke stormen, de materiële uitdagingen en elke aanval van hun vijanden, het Westen en de christelijke beschaving weer zullen opstaan en de profetische woorden van Onze-Lieve-Vrouw in Fatima zullen vervullen: "Uiteindelijk zal mijn Onbevlekte Hart triomferen!
28 oktober 2020
Lijst van ondertekenaars
Instituto Plinio Corrêa de Oliveira (Brazil)
Sociedad Civil Fátima la Grand Esperanza (Argentina)
Australian TFP, Inc.
Österreichische Gesellschaft zum Schutz von Tradition, Familie und Privateigentum (Austria)
Canadian Society for the Defence of Christian Civilization
Acción Familia por un Chile Autentico, Cristiano y Fuerte
Centro Cultural Cruzada (Colombia)
Circulo Beato Pio IX (Ecuador)
Société Française pour la Défense de la Tradition, Famille, Propriété
Federation Pro Europa Christiana (France)
Deutsche Gesellschaft zum Schutz von Tradition, Familie und Privateigentum e.V. (Germany)
Irish Society for Christian Civilisation
Associazione Tradizione Famiglia Proprietà (Italy)
Stichting Civitas Christiana (The Netherlands)
Sociedad Paraguaya de Defensa de la Tradición, Familia y Propiedad (TFP)
Tradición y Acción por un Peru Mayor
Philippine Crusade for the Defense of Christian Civilization, Inc.
Fundacja Instytut Edukacji Społecznej i Religijnej im. Ks. Piotra Skargi (Poland)
Instituto Santo Condestável (Portugal)
Tradición y Acción (Spain)
Helvetia Christiana (Switzerland)
Tradition, Family, Property–United Kingdom
American Society for the Defense of Tradition, Family, and Property (U.S.A.)