‘Samenzwering’ bezien vanuit de katholieke leer

De secretaris-generaal van de VN en voormalig voorzitter van de Socialistische Internationale Antonio Guterres heeft een interview gegeven aan de Osservatore Romano. Deze krant is al bijna 160 jaar het officiële orgaan van de Heilige Stoel. Op de vraag hoe men moet omgaan met het paniekgevoel, dat zich de laatste tijd wijd verbreidt, antwoordde de hoogwaardigheidsbekleder dat "er de laatste weken een golf van samenzweringstheorieën en xenofobe gevoelens is geweest" - een verholen verwijzing naar de beschuldigingen die tegen de communistische regering van China zijn geuit.

De paniek zou worden gevoed door "een epidemie van desinformatie", een echte "berg van verhalen en misleidende berichten die in de sociale media worden gepubliceerd".

Wereldgezondheidsorganisatie

Om het recht te zetten, maakt Guterres bekend dat hij "een initiatief van de Verenigde Naties op het gebied van communicatie heeft gelanceerd met de naam Verified, gericht op het geven van accurate en op feiten gebaseerde informatie aan mensen". Hij moedigt religieuze leiders aan om hun eigen communicatienetwerken te gebruiken voor "het ondersteunen van regeringen bij het bevorderen van volksgezondheidsmaatregelen die worden aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie - van fysiek afstandhouden tot goede hygiëne - en om valse informatie en geruchten te verjagen."

Tweeledig offensief

Het interview maakt duidelijk dat er een botsing is tussen twee visies op de zogenaamde "coronacrisis", die beter "opsluitingscrisis" kan worden genoemd. De ene is de officiële versie, breed verspreid door de mainstream media, en de andere is de alternatieve versie, beperkt tot sociale netwerken. Maar deze alternatieve versie krijgt zo'n brede steun dat de VN gedwongen werd een tweeledig offensief te voeren om die in diskrediet te brengen: Het monitoringsysteem Verified, om wat op sociale netwerken verschijnt tegen te gaan, en om het beruchte etiket "samenzweringstheorie" te plakken op wie de officiële versie in twijfel trekken. Net als in de oude ‘fascistische methode worden etiketten geplakt om tegenstanders te denigreren en het zwijgen op te leggen.

Omkeringsoperaties

Al voor het interview met Guterres gebruikten de Duitse bisschoppen het label 'complottheorie' om de oproep van aartsbisschop Carlo Maria Viganò weg te zetten. In hun geval was het slechts een beschamende truc om te ontsnappen aan het debat met de kardinalen en prelaten die Viganò’s oproep hebben ondertekend.

Wat is de waarde van dit etiket? Heeft de hypothese van een antichristelijke samenzwering enige zin vanuit het standpunt van de katholieke leer? Hoe moet men het ‘nieuwe normaal’ van de periode na de corona-opsluiting interpreteren? Is het een spontane ontwikkeling of het resultaat van een van de meest monumentale sociaal-technische en ideologische omkeringsoperaties uit de geschiedenis, zoals het Plinio Corrêa de Oliveira Instituut onlangs aan de kaak stelde?

Hoewel deze drie aspecten aan het onderwerp een boek waard zijn, zullen we ze in dit artikel zo kort mogelijk behandelen.

Machinatie

De sociologen die het begrip 'complottheorieën' populair hebben gemaakt, beschrijven het als simplistische verklaringen voor natuurlijke of menselijke gebeurtenissen die zogenaamd het gevolg zijn van de kwaadaardige activiteiten van een groep mensen - een minderheid of een heel ‘systeem’ - die in het geheim handelen voor een ander doel dan de ‘officiële’ of ‘voor de hand liggende’ versie. De aanhangers van deze theorie geloven dat het verborgen complot aan het licht zou komen door verschillende gebeurtenissen of details te combineren die los van elkaar staan, maar die de algemeen aanvaarde versie ontkennen (of onverklaarbaar maken), wat alleen door een of andere machinatie verklaard zou kunnen worden.

Zieke geesten

Volgens deze sociologen worden de makers en adepten van dergelijke verklaringen verblind door de complexiteit van de werkelijkheid, of erger nog, door achtervolgingswaanzinnigen die geloven dat de drijvende kracht achter de ontwikkelingen in de geschiedenis niet het vrije handelen van mensen is of pech, maar een apocalyptische samenzwering die het gevolg is van de strijd tussen absoluut goed en absoluut kwaad, waartegenover die zieke geesten zich hulpeloze slachtoffers voelen.

Complexiteit

De populariteit van complottheorieën zou ook het gevolg zijn van de angst die de hedendaagse westerse samenlevingen voelen voor de huidige verontrustende scenario's zoals ecologische rampen, terrorisme, toenemende versnippering en complexiteit van de werkelijkheid, snelle veranderingen, snelheid van informatie, risico's in verband met nieuwe technologieën, enz. Een gevoel van verlies aan ethische en religieuze waarden en duidelijke sociale regels zou ook bijdragen aan het fenomeen, wat leidt tot wantrouwen ten opzichte van de bestaande sociale instellingen en de indruk dat men geen controle heeft over de omgeving waarin men leeft.

Fotomontage

Vandaar het grote aantal mensen dat vandaag de dag gelooft in verschillende ‘complotten’, van degenen die achter de moord op John Kennedy zouden hebben gezeten (de CIA of de Siciliaanse maffia...), tot de dood van Lady Diana (‘uitgezet’ door de Britse geheime diensten) en de Islamitische aanval op de Twin Towers (naar verluidt georganiseerd door de Israëlische Mossad of de CIA), helemaal tot aan de fantasievolle beweringen dat de komst van de mens op de maan een fotomontage was, of dat de Aarde in feite plat is.

Kliekjes

Er zijn twee twijfelachtige aspecten aan dit sociologische concept van ‘complottheorieën’, en aan het etiket ‘samenzwering’ dat wordt ingezet tegen degenen die de officiële versie of de media-uitleg van een gebeurtenis of werkelijkheid in twijfel trekken.

Eerste verwerpelijk aspect: Dit concept plaatst belachelijke en ongegronde beweringen die circuleren onder onbeduidende kliekjes op dezelfde intellectuele voet als studies van hoog wetenschappelijk kaliber, die zijn uitgegeven door gerenommeerde intellectuelen en instellingen. Het etiket ‘complottheorie’ maakt het bijvoorbeeld mogelijk om duizenden wetenschappers uit verschillende onderzoeksgebieden intellectueel te diskwalificeren, die de voorspellingen of conclusies van het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPPC) met onderbouwde gegevens in twijfel trekken. Of de zeer gefundeerde aanklachten van ouderverenigingen van gezinnen die zich zorgen maken over onderwijsprogramma's die erop gericht zijn de gendertheorie op te leggen via het schoolcurriculum van hun kinderen, duidelijk gepromoot door de machtige LGBT-lobby.

Dubbele moraal?

Tweede bezwaarlijk aspect: De veelgeroemde ‘samenzweringstheorieën’ komen meestal ‘van rechts’ en zelden ‘van links’, hoewel zogenaamde progressieve kringen officieel leren dat de bourgeoisie onder een hoedjes speelt met politici om proletariërs uit te buiten; dat mannen zich organiseren om de ontmanteling van het patriarchaat en de bevrijding van vrouwen te voorkomen; of dat grote oliemaatschappijen politici, media en wetenschappers omkopen om het huidige niet-duurzame model van industriële ontwikkeling te promoten. Waarom deze dubbele moraal, terwijl er aan beide zijden duidelijk pressiegroepen bestaan? Waarom is een ‘complottheorie’ alleen maar een aanklacht tegen de officiële of medisch correcte ‘orthodoxie’ en niet tegen de beschuldigingen van linkse stromingen tegen de vertegenwoordigers en verdedigers van de huidige orde?

Brede consensus

Theologie en geschiedenisfilosofie zijn de wetenschappen die elementen aanreiken om deze vraag, die zeer actueel is, te beantwoorden. De Kerk heeft uit de tijd van de heilige Augustinus geleerd dat er in de loop van de menselijke geschiedenis een strijd gaande is tussen de Stad van God en de Stad van de Mens. Maar impliceert een dergelijke strijd noodzakelijkerwijs een samenzwering door de krachten van het kwaad?

Verschillende theologen, filosofen en katholieke historici hebben zich met deze kwestie beziggehouden. Zij hebben een brede consensus bereikt over het bestaan van een ‘antichristelijke samenzwering’, om de titel van een bekend werk van mgr. Henri Delassus te gebruiken.

Satan

De theologische redenen zijn overduidelijk en pater Henri Ramière S.J. vat ze heel toepasselijk samen in zijn werk ‘Het Koninkrijk van Jezus Christus in de Geschiedenis - Inleiding tot de Studie van de Theologie van de Geschiedenis.’ Hij begint met aan te tonen dat God een doel had bij de schepping van de wereld en een plan volgt om deze te besturen ("Het Rijk van Jezus Christus: ziedaar de uitdrukking die het goddelijk plan het best samenvat en het best het universele herstel en de recapitulatie uitdrukt die Sint Paulus aanduidt als het doel van Gods plannen (Ef. 1,10) "). De grote promotor van de devotie tot het Heilig Hart van Jezus bestudeert vervolgens "het satanisch plan" met als doel de nederlaag die het hoofd van de opstandige geesten in de hemel heeft geleden, op aarde te wreken". Dat is wat de naam Satan betekent, d.w.z., tegenstander, omdat hij "alleen licht, energie en kracht heeft om zich te verzetten tegen het Goede, en te vechten tegen de goddelijke Liefde."

Tegenplan

Volgens pater Ramière heeft Satan niet alleen tot doel het goddelijke plan te belemmeren en te vernietigen, maar hoopt hij een tegenplan uit te voeren: "Hij droomt er in zijn haat van om de kinderen van God als slaven mee te slepen om in hun persoon Hem te beledigen die hem versloeg." Om dit te doen, heeft de duivel, net als Jezus Christus, apostelen, soldaten, biechtvaders, priesters en zelfs martelaren nodig.

Verdorvenheid

In het oude heidendom had de duivel in nabootsing van God al tempels, offers, orakels, mysteries, priesters en aanbidders. Maar, "net zoals de ware Kerk nog steeds slechts een schets was, zo was de duivelse kerk nog steeds niet definitief georganiseerd". Bovendien waren "de mensen nog niet voldoende verlicht om de mate van goddeloosheid te bereiken die nodig was voor de satan om de uitvoering van zijn vreselijke doelen te voltooien". Afgodaanbidders erkenden hem alleen als een god omdat ze de ware God niet kenden. Maar hij wil aanhangers die zich met volledige kennis van zaken bij hem voegen door toedoen van een mysterie van ongerechtigheid. Pater Ramiere schrijft: "Wanneer de mens het punt bereikt dat hij de gehoorzaamheid die hij vrijwillig aan God heeft gegeven als het grootst mogelijke ongeluk beschouwt, kan hij zich met een schijnbare liefde binden aan degene die hem in opstand brengt en proberen hem met alle kracht te helpen. Tegelijkertijd brengt haat tegen orde de haat tegen liefde voort en de liefde voor haat. Het is complete verdorvenheid."

Net zoals heiligheid bestaat uit het liefhebben van God tot zelfvergetelheid toe, bestaat de volmaakte ongerechtigheid uit het liefhebben van het kwaad tot aan het punt van zelfopoffering voor het kwaad.

Stiptheid

Satan streeft ernaar de hiërarchie van de Kerk van Jezus Christus na te bootsen om zijn kwaadaardige vervalsingsplannen uit te voeren en zijn verdoemingsplannen beter te ontwikkelen. Zo stelt hij verschillende machten vast die van graad tot graad opstijgen om het werk van het kwaad te sturen. "De uniforme en gecombineerde actie van het kwaad werd vergemakkelijkt doordat de communicatieproblemen tussen de verschillende volkeren werden overwonnen door wetenschappelijke ontdekkingen en de volgelingen van Satan zijn plannen beter begrepen", voegt pater Ramière eraan toe . "Dit leger leerde nu ook een voor hen onbekende discipline kennen. In feite gehoorzaamt het orders met verbazingwekkende stiptheid, soms door stil te staan, soms door terug te trekken, soms door met verbeten kracht aan te vallen. Alle wapens die het tot zijn beschikking heeft vuren tegelijkertijd en vallen zonder ophouden de doelen aan die ze hebben opgekregen."

Opperste afvalligheid

Door de wisselvalligheden van de geschiedenis zou dit duivelse plan aan het einde van de wereld zijn volheid moeten bereiken met de komst "van de man die de opperste manifestatie van satanische haat moet zijn, en het in zijn persoon geïncarneerde kwaad moet aanbieden ter aanbidding van andere mensen". Deze man van de zonde "zal de Antichrist bij uitstek zijn en zal het werk voltooien dat alle gedeeltelijke antichristen hebben voorbereid", voortbrengend wat Sint Paulus de opperste "afvalligheid" noemde (2 Thes 2:3). Maar "dit opperste succes van Satan zal een opperste tussenkomst brengen van Wie hem al overwonnen heeft op het moment dat hij over de hele wereld zegevierde", besluit pater Ramière.

Theorie

Op basis van het bovenstaande kan men zonder aarzeling stellen dat het ontkennen van de mogelijkheid van een antichristelijke samenzwering inhoudt dat onbetwistbare geloofsgegevens worden ontkend, waaronder Lucifers opstand en zijn werk van verdoemenis; de kwade gevolgen van de zonde, en het mysterie van ongerechtigheid waarheen zij leidt; het menselijk leven als een slagveld waarvan de uiteindelijke uitkomst in de Parousie, de Wederkomst, zal plaatsvinden .

Sommige lezers zouden kunnen tegenwerpen dat dit in theorie geldig is, maar dat het in de praktijk, gezien de verscheidenheid aan personages en tegengestelde belangen, moeilijk is voor een groep mannen om samen te komen om universeel kwaad te doen.

Bezoedeld

Don Bosco, de grote pedagoog die een grondige kennis had van de diepten van de menselijke ziel, vond precies het tegenovergestelde van wat liberalen veronderstellen:

"Wat de slechte mensen betreft, zal ik slechts één ding zeggen dat onwaarschijnlijk lijkt, maar waar is. Stel dat er een van de 500 leerlingen op een school is die een verdorven leven leidt. Dan komt er een andere perverse student aan. Beiden zijn afkomstig uit verschillende regio's en plaatsen, verschillende nationaliteiten, ze hebben elkaar in verschillende cursussen en plaatsen nog nooit gezien of ontmoet. Ondanks dit alles zie je ze op de tweede schooldag, en misschien na een paar uur, samen tijdens de pauze. Het lijkt erop, dat een boze geest hen laat raden, wie door zijn eigen zwartheid bezoedeld is; of, het is alsof een demonische magneet hen lokt om een hechte vriendschap te sluiten. Zeg me met wie je omgaat, en ik zal je vertellen wie je bent' is een zeer gemakkelijke manier om schurftige schapen te vinden voordat ze in roofzuchtige wolven veranderen."

Aanhangers werven

In zijn commentaar op dit fragment merkte prof. Plinio Corrêa de Oliveira op dat het kwaad, na een zekere diepte te hebben bereikt, de goddeloze zielen een doordringende scherpte van standpunten en wederzijdse aantrekkingskracht verleent. De daaruit voortvloeiende vereniging accentueert in deze zielen hun slechte eigenschappen en vergroot hun haat voor het goede, waardoor ze worden aangezet tot een worsteling om de omgeving te veranderen. Dit brengt hen er op zijn beurt toe om aanhangers te werven en hun krachten te bundelen, en zo een organisatie op te richten:

"Verborgen zoals de vrijmetselarij, halfverborgen zoals het Jansenisme of het Modernisme, openlijk verklaard zoals Lutheranisme of communisme, stelt deze samenbundeling voor om te vechten op alle gebieden - ideologisch, artistiek, politiek, sociaal, economisch, enz. - om haar doelen te bereiken. In één woord, zij maakt Revolutie," merkt de illustere Braziliaanse denker op.

Volgens Pius XII's lumineuze beschrijving van de mysterieuze "vijand" die de Kerk en de hele wereld al eeuwenlang bedreigt, is deze Revolutie de ruggengraat van de gebeurtenissen van de afgelopen eeuwen geweest:

"Zij is overal en onder iedereen te vinden; zij kan zowel gewelddadig als scherpzinnig zijn. In deze laatste eeuwen heeft zij geprobeerd de intellectuele, morele en sociale eenheid in het mysterieuze organisme van Christus te ontbinden. Zij streeft natuur zonder genade na, rede zonder geloof, vrijheid zonder gezag en soms gezag zonder vrijheid. Het is een ‘vijand’ die steeds duidelijker is geworden met een meedogenloosheid die nog steeds verrast: Christus ja! De Kerk nee! Daarna: God, ja; Christus, nee! Eindelijk, de onreine kreet: God is dood en zelfs, God heeft nooit bestaan! En zie nu de poging om de structuur van de wereld te bouwen op fundamenten die we niet aarzelen aan te wijzen als de belangrijkste oorzaken van de dreiging die de mensheid boven het hoofd hangt: economie zonder God, wet zonder God, politiek zonder God", aldus paus Pius XII.

Franse Revolutie

De vrijmetselarij heeft een belangrijke rol gespeeld in de opbouw van deze goddeloze wereld, een rol die zij toegeeft.

Tijdens zijn bezoek aan de Grand Orient Lodge in Parijs op de 300ste verjaardag van de oprichting van de vrijmetselarij in Frankrijk, prees de toenmalige president François Hollande het werk ervan nadrukkelijk: "De Republiek weet wat zij u verschuldigd is." Volgens hem maakte de vrijmetselarij niet de Franse Revolutie, maar bereidde die voor, omdat "vele vrijmetselaars de grote teksten van deze Revolutie maakten."

Veronrustend

Hij erkende ook dat de meeste "vrijheidswetten die tussen 1870 en 1914 werden aangenomen, in de loges werden uitgedacht en gemaakt, met inbegrip van de beroemde wet op de scheiding van kerk en staat. Na drie eeuwen, zo voegde hij eraan toe, blijft de vrijmetselarij dezelfde waarden uitdragen: "Ten eerste, vrijheid. Vrijheid tegen obscurantisme, tegen fanatisme, tegen fundamentalisme. Absolute gewetensvrijheid tegen dogma's. Vrijheid van denken tegen degenen die van plan zijn te censureren." (Een verontrustende verwijzing omdat duizenden katholieke priesters werden geguillotineerd, neergeschoten, verdronken, gevangen gezet en van het grondgebied verbannen tijdens de Franse Revolutie in naam van de strijd voor de bevrijding van ‘obscurantisme’ en ‘fanatisme’, stoer voorbereid door de loges).

Transhumanisme

Zijn welsprekende erkenning van de rol van de vrijmetselarij in de ontkerstening van Frankrijk weerhield François Hollande er niet van om de ‘plotters’ die op deze rol de aandacht vestigen, aan de kaak te stellen: "Klik maar op het internet om de samenzweerders op te roepen, dat wil zeggen, iedereen die denkt dat jullie hier met weet ik niet wat voor samenzwering bezig zijn, met weet ik niet wat voor organisatie, met ik weet niet wat voor voorbereiding. Dit alles is volkomen absurd," verklaarde hij plechtstatig. Toch lijkt het niet zo absurd, want wat betreft de griezelige kwestie van het ‘transhumanisme’, de utopie van de "vergrote" mens, stelde hij dat "de visie van de Vrijmetselarij een kostbaar kompas is in deze periode en een licht dat helpt om de uitdagingen te begrijpen en ze een antwoord te geven".

Religieus aspect

Aangezien leden of vrienden van de Vrijmetselarij zoals François Hollande de centrale rol van de Vrijmetselarij erkennen in het bevorderen van de ontkerstening van het Westen, is het legitiem om zich af te vragen of een katholiek zonder aarzeling de aanklachten van een bepaalde seculiere of heidense anti-Vrijmetselarijstroming moet accepteren die de loges een puur politiek of economisch plan voor de wereldheerschappij toeschrijft, dat direct ingrijpt op elke politieke, economische of sociale verandering.

De zwakke kant van deze simplistische anti-Vrijmetselaarshouding - die de deur opent voor de vernederende beschuldiging van ‘complottheorie’ - is dat zij vanuit haar visie op de werkelijkheid het hierboven uiteengezette religieuze aspect, dat wil zeggen de rol van de duivel en de slechte hartstochten die de mensen ertoe brengen zich van God af te keren, volledig negeert.

Antonio Gramsci

Voor Plinio Corrêa de Oliveira is de meest dynamische drijvende kracht van de Revolutie die van ongeordende passies, en met name trots en sensualiteit, die de mens ertoe brengen in opstand te komen tegen de orde die God in het universum heeft gelegd, en te dromen van een anarchistische utopie waarin volledige gelijkheid samengaat met volledige vrijheid. Uit deze diepe neigingen tot rebellie - die zich uiten in duizend aspecten van het dagelijks leven en in de milieus en gebruiken van de maatschappij - komen revolutionaire ideeën naar voren die deze rechtvaardigen en de mensen voorbereiden op een verandering in de concrete situatie, die plotseling en radicaal of langzaam en geleidelijk kan zijn, afhankelijk van de staat van moreel en religieus verval van die maatschappij. Met andere woorden, wat men in de voetsporen van Antonio Gramsci de Culturele Revolutie heeft genoemd, is veruit de belangrijkste factor in het revolutionaire proces. Zonder die zou de Revolutie in ideeën en feiten zich niet kunnen ontwikkelen of zou falen.

Opoffering

Primaire antivrijmetselaars zijn zich totaal niet bewust van deze diepere werkelijkheid van het revolutionaire proces, waardoor ze denken dat dit uitsluitend het gevolg is van slechte ideeën die in de samenleving worden verspreid en politieke manoeuvres van verborgen pressiegroepen.

Een ander fundamenteel verschil ligt in het feit dat de primaire antivrijmetselaars geloven dat het uiteindelijke doel van deze lobby's het bereiken van absolute macht is om de bevolking te onderwerpen aan universele slavernij en het verkrijgen van grote rijkdom en een geprivilegieerde situatie. In werkelijkheid, zoals we hierboven hebben gezien, proberen de gezamenlijke krachten van het kwaad soms, met opoffering van hun eigen belangen de zielen los te maken van God en ze voor de duivel te veroveren. Ze streven ook naar het bouwen van een wereld van wanorde en vulgariteit, die een voortdurende belediging voor de goddelijke Schepper zal zijn.

Studievoorbeeld

Dit afgrijselijke verschil tussen een religieuze en morele visie op het revolutionaire proces en diens agenten aan de ene kant en een seculiere en uitsluitend politieke visie aan de andere kant leidt tot een volledige ongelijkheid in het aandachtspunt en de hypothesen voor de interpretatie van de feiten.

De crisis als gevolg van de verspreiding van het Sars-Cov-2-virus uit Wuhan is een goed studievoorbeeld om in de praktijk het verschil te zien tussen de katholieke en contrarevolutionaire opvattingen over het optreden van revolutionaire agenten en de seculiere en simplistische visie van sommige aanhangers van de antivrijmetselarij.

Gestigmatiseerd

Vandaag de dag is bewezen dat de projecties van zowel de WHO als het Imperial College over het uiteindelijke aantal slachtoffers van Covid-19 het resultaat zijn van gebrekkige wiskundige modellen en gebaseerd zijn op overdreven indicaties van de dodelijkheid van het virus. Het is bekend dat de publiciteitsgolf rond deze apocalyptische voorspellingen onder de bevolking paniek zaaide. Dit leidde er op zijn beurt toe dat de overgrote meerderheid van de overheidsfunctionarissen drastische maatregelen nam om te voorkomen dat ze werden gestigmatiseerd als onverantwoordelijk, zo niet genocidaal. De plotselinge en langdurige vermindering van de economische activiteit heeft duidelijk rampzalige gevolgen voor de werkloosheid en voor het voortbestaan van duizenden middelgrote en kleine bedrijven. Dit vereist een massale tussenkomst van de staat in de economie (tot vreugde van linkse en ecologen, die misbruik maken van de situatie door te eisen dat reddingsplannen worden bepaald door de aanvaarding van een nieuw model van ‘duurzame ontwikkeling’). Ook voorstanders van mondiaal bestuur beweren dat alleen een gezamenlijk en mondiaal antwoord een mondiale crisis kan oplossen.

Ideologische omkering

Met andere woorden, de grote begunstigde van de "nieuwe normaliteit" is de antichristelijke revolutie, wier volgelingen altijd hebben gedroomd van de Universele Republiek, waarvan de contouren in de loop van de tijd zijn veranderd en nu in beeld komen als een open, multiculturele, socialistische en ecologische samenleving.

Echter, de katholieke en genuanceerde visie op de antichristelijke samenzwering en de seculiere en simplistische karikatuur daarvan, doen heel andere observaties en trekken heel andere conclusies met betrekking tot deze enorme inspanning om de mensheid te onderwerpen aan social engineering en ideologische omkering.

Zombie-burgers

Simplistische ‘samenzweerders’ richten zich op het vermoeden dat het virus opzettelijk in een Wuhan-laboratorium is geproduceerd als onderdeel van een biologisch wapenprogramma of er in ieder geval aan is ontsnapt door een verkeerde behandeling. Ze diepen ook studies op van crisisvoorspellingen of sciencefictionromans die in het geval van een nieuwe pandemie al strikte maatregelen van sociale distantie oproept. Volgens hen zou dit bewijzen dat de machthebbers die ze toepasten zich gewoon aan een vooraf geplande agenda hielden. Ten slotte vermoeden zij dat het primaire doel van de veranderingen is om de wereldbevolking verplicht te vaccineren ten behoeve van Big Pharma en als voorbereiding op de onderhuidse plaatsing van informatie verzamelende microchips in de hele mensheid om ze om te vormen tot de Zombie-burgers van een Nieuwe Wereldorde.

Vier Laatste Dingen

Geheel anders is de focus van hypothesen en analyses van een authentiek contrarevolutionaire visie.

In de eerste plaats wordt getracht de verre culturele oorzaken van de houding van de mensen ten opzichte van de epidemie te onderzoeken, evenals de psychologische omstandigheden die ertoe hebben geleid dat de autoriteiten onmiddellijk maatregelen voor de lange termijn hebben genomen, zij het desastreus. Door voorrang te geven aan religieuze en morele factoren, hekelt het de mislukking om de Vier Laatste Dingen - dood, oordeel, hemel en hel - te prediken en de daaruit voortvloeiende geleidelijke afname van de religieuze praktijk en, bovenal, de verspreiding van een heidense en hedonistische opvatting van het leven in de samenleving, die de gezondheid tot de hoogste waarde van het bestaan maakte, ziet de dood als een onbegrijpelijke en kwaadaardige schertsvertoning, waardoor het gemakkelijk wordt om paniek te zaaien onder het publiek.

Grimmige deadline

Zelfs de agnostische filosoof Luc Ferry, een voormalige Franse onderwijsminister tussen 2002 en 2004, herkent dit in een recente column in het dagblad Le Figaro. Als hij de reactie van de bevolking op de huidige pandemie vergelijkt met het feit dat tijdens de Hong Konggriep van 1968-1969 (die bijna niemand schrik aanjaagde ondanks het feit dat er een vergelijkbaar aantal doden vielen als bij Covid-19), leidt hij af dat er in deze vijftig jaar een verandering in de houding ten opzichte van de dood heeft plaatsgevonden die agnosten of niet-zo-religieuzen in een tragische situatie achterlaat: "Ze zijn beiden minder beschermd door de beloften van de grote religies in het aangezicht van de dood, maar ook meer dan ooit blootgesteld door de affectiviteit die exponentieel is gegroeid in de moderne familie. Voor een meerderheid van hen is de hemel leeg geworden, er is geen kosmos of godheid die de dood van een geliefde ook maar de geringste betekenis kan geven". Deze agnostici hebben geen andere keuze dan "tot stilstand te komen voor de grimmige deadline [de dood], wat naar mijn mening de nieuwe en strikt genomen ongehoorde schaal van reacties van angst en opsluiting verklaart die we waarnemen in het licht van de pandemie", aldus Ferry.

Neo-heidense angst

Ten tweede wordt in een authentiek contrarevolutionair standpunt de nadruk gelegd op de impact die deze ingrijpende trendbreuk heeft gehad op het gebied van de ideeën, waarvan de conclusies als leidraad hebben gediend voor de besluiten die zijn genomen om de epidemie in te dammen. Met andere woorden, hoe de neo-heidense angst voor de dood de voorkeur gaf aan wat de Amerikaanse filosoof Matthew Crawford "voorzorgsmaatregelen" noemde:

"Een trend die al tientallen jaren in een stroomversnelling raakt en vandaag de dag een moment van triomf beleeft vanwege het virus. Het is een vastberadenheid om alle risico's van het leven te elimineren, een duidelijk burgerlijke gevoeligheid." Voorzichtigheid leidt tot een paradox: "Hoe veiliger we zijn, hoe meer het resterende risico voor ons ondraaglijk lijkt."

"Het gemak waarmee we onlangs de macht van gezondheidsdeskundigen hebben aanvaard om de contouren van ons gemeenschapsleven opnieuw vorm te geven - misschien wel voorgoed - is te danken aan het feit dat het voorzorgsbeginsel andere morele gevoeligheden, die enige weerstand zouden kunnen bieden, grotendeels heeft verdrongen. ... Voorzichtigheid is een middel tot morele intimidatie geworden."

Voorzorgsbeginsel

Deze intimidatie heeft op haar beurt een paradigmaverschuiving teweeggebracht op het gebied van de veiligheid van de gezondheid, die werd uitgelokt door de oude angst voor een nucleaire brand (die na de ineenstorting van de USSR is verdwenen) over te hevelen naar de angst voor nieuwe risico's zoals bioterroristische aanslagen of nieuwe besmettelijke ziekten die bijzonder resistent zijn of dodelijk kunnen zijn.

Als preventiebeleidsmakers tot het einde van de 20e eeuw probeerden de werkelijke kansen op een gezondheidsbedreiging te berekenen op basis van betrouwbare gegevens van vroegere epidemieën, dan werd rond de eeuwwisseling een nieuw criterium van kracht: het voorzorgsbeginsel; dat wil zeggen de overtuiging dat een land in staat moet zijn om elke eventualiteit, zelfs het ergste scenario, het hoofd te bieden. Dit heeft degenen die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de gezondheid ertoe gebracht hun gedachten te laten gaan over mogelijke gebeurtenissen die nauwelijks te verwachten zijn, maar waarvan de gevolgen catastrofaal zouden zijn.

Burgerzin

Deze intellectuele glijbaan werd zeer goed geanalyseerd, door Patrick Sylberman, hoogleraar gezondheidsgeschiedenis aan de School of Public Health Studies in Parijs, die deze intellectuele glijbaan behendig analyseerde in een boek uit 2013 met de titel Tempêtes microbiennes. Essai sur la politique de sécurité sanitaire dans le monde transatlantique (Microbenstormen. Essay over het gezondheidsbeleid in de trans-Atlantische wereld).

De auteur identificeerde drie hoofdassen in de paradigmaverschuiving in het concept van volksgezondheid: 1. het toenemend belang dat wordt toegekend aan denkbeeldige scenario's om zich reeksen reacties voor te stellen en reflexen te conditioneren; 2. de systematische voorkeur voor de logica van het slechtst denkbare scenario als criterium voor rationaliteit, ook al weten we dat gebeurtenissen zelden voorkomen zoals gedacht, en dat de fixatie op het slechtste dus het denken in de weg staat om tot een realistische inschatting te komen; en 3. de verleiding om de bevolking een superlatieve burgerzin op te leggen in de hoop de steun en gehechtheid aan politieke instellingen en de acceptatie van quarantaines, vaccinaties of het aanleggen van grote gezondheidsreserves te versterken.

Chantage

"Het beveiligen van de volksgezondheid is vandaag de dag het object van of het voorwendsel voor een duizelingwekkende duik in fictie", concludeerde Professor Zylberman in 2013. Hij voegde eraan toe: "Overdreven cijfers, ongegronde analogieën, biologische terreurscenario's zijn duidelijke voorbeelden van deze duik". Zoals de disclaimer in de oude films vroeger luidde: "Elke gelijkenis met fictieve gebeurtenissen of personages is puur toevallig."

Uit het bovenstaande blijkt dat de radicale opsluitingsmaatregelen die aan de bevolking worden opgelegd en de huidige chantage om een gedeeltelijke vrijlating van "huisarrest" aan te bieden in ruil voor meer controle over het privéleven van mensen (met gsm-apps of verslagen van bezoeken aan restaurants en andere openbare plaatsen) niet alleen het resultaat zijn van een sciencefictionfilmplot (een handvol samenzweerders op zoek naar enorme financiële of politieke winst), maar het resultaat van een lang psychologisch en ideologisch proces dat vertrekt van het hedonistische neo-heidendom dat zich na de Tweede Wereldoorlog in het Westen heeft verspreid. De krachten die deze evolutie hebben begunstigd, hebben het niet uit het niets gecreëerd. Ze werden begunstigd door wanordelijke passies en duivelse verleidingen en ze reden, leidden en verergerden de diepste neigingen van de bevolking door middel van film, televisie, kunst, cultuur, enz.

Nieuwe normaal

Zoals Plinio Corrêa de Oliveira al in zijn beginperiode zei, was het revolutionaire proces "sterk genoeg om al zijn mogelijkheden te benutten". Het is nog steeds sterk genoeg om, door middel van opperste omwentelingen, de ultieme vernietigingen te veroorzaken die er het logische gevolg van zijn". Vandaag de dag is deze ultieme vernietiging gericht op de overblijfselen van beschaving en orde, die zullen worden weggevaagd door het miserabilistische en ecologische 'nieuwe normaal'.

Dit revolutionaire proces volgt soms zeer kronkelige paden, maar vordert onophoudelijk naar zijn tragische einde omdat het op verschillende manieren wordt beïnvloed en geconditioneerd "door allerlei extrinsieke factoren (culturele, sociale, economische, etnische, geografische en andere)", zegt de auteur van Revolutie en Contrarevolutie.

Ongeordende passies

Wat belangrijk is om te benadrukken voor een goed begrip van ons onderwerp - hoe een echte aanklacht tegen de antichristelijke samenzwering te onderscheiden is van valse ‘samenzweringen’, is dat de agenten van de Revolutie - de vrijmetselarij en andere geheime krachten - slechts één van deze extrinsieke factoren zijn, maar niet de belangrijkste drijfveer. Die laatste blijven de ongeordende passies van trots en sensualiteit. Het moet tot vervelens toe herhaald worden: de Revolutie is niet louter een politiek proces, maar het resultaat van een grote religieuze en morele crisis.

Zeker is het waar dat de Revolutie zonder hulp van deze agenten niet in staat zou zijn om de overwinning te behalen die ze nastreeft. Te denken dat de Revolutie zonder hen haar huidige staat had kunnen bereiken of nog verder had kunnen oprukken, is als te geloven dat honderden brieven die uit een raam werden gegooid zich op de grond zouden kunnen schikken om een literair meesterwerk, Carducci's 'Ode aan Satan', uit te spellen, concludeert de overleden stichter van TFP.

Belachelijk

Verdient een dergelijke theologische en historische gegronde en evenwichtige kijk op de beperkte rol van revolutionaire agenten het denigrerende etiket ‘samenzwering’? Natuurlijk niet. De vraag rijst dan: Wie spint er garen bij de verspreiding van al die ‘complottheorieën’, die in het beste geval simplistisch en in het slechtste geval volkomen belachelijk zijn, dan de agenten van de Revolutie zelf, die meer vrijheid van handelen krijgen door het in diskrediet brengen van de aanklacht van een antichristelijke samenzwering, die weggezet wordt als een ‘complottheorie’?

Helaas, in deze zaak nog meer dan in vele andere "handelen de kinderen van deze wereld onderling met meer overleg dan de kinderen van het licht". (Luc 16:8).

Dit artikel van José Antonio Ureta is een vertaling van O 'conspiracionismo' à luz da doutrina católica, verschenen in het juli-nummer van het Braziliaanse tijdschrift Catolicismo. Foto: U.S. Mission Photo by Eric Bridiers via Flickr.